ಪ್ರೇಮಖೈದಿಗಳು

ಅವಳ ಆ ನಗು ಇವನ ನೋವ ಮರೆಸಿತ್ತು,
ಆ ಮುಗ್ಧ ನೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಂತ್ವಾನದ ಮಾತಿತ್ತು.
ಮಾರ್ಗದರ್ಶನದ ದಾರಿದೀಪವಿತ್ತು,
ಕಲಿಯುವ,ಕಲಿಸುವ ತವಕವಿತ್ತು.

ಆದರೆ ಕಂಡೂ ಕಾಣದ ಅಳುಕಿತ್ತು ಮನದಲ್ಲಿ,
ಎಲ್ಲೋ ತಿವಿಯುವ ಮನಸಿನ ದುಗುಡ,
ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳಲು ಮನಸಿದ್ದರೂ ಆಗದ ವಿಚಿತ್ರ ಸಂಕಟ,
ಯಾರ ಬಳಿ,ಯಾರ ವಿರುದ್ಧ ಹೇಗೆ,ಏನು ಹೇಳಲಿ ಎಂಬ ತಳಮಳ.

ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಅವನ ಬಗ್ಗೆ ನಾನಾ ಯೋಚನೆ,
ಅವನ ಮೇಲೆ ಕಾಣದ ಪ್ರೀತಿ,ತನ್ನವನಾಗಬೇಕೆಂಬ ಆಸೆ,
ಬಯಕೆಗಳೇನೋ ನೂರಾರು,ಅದೆಲ್ಲಾ ಸಾಧ್ಯವೇ?,
ಅವನ ಬಳಿ ಕೇವಲ ಸ್ನೇಹಿತೆ,ಮನಸ್ಸಿಗೆ ನೂರೆಂಟು ದ್ರೋಹ.!

ಅವಳ ಮಾತು ಇವನಿಗೆ ಸ್ಪಟಿಕದ ಮುತ್ತುಗಳು,
ಅವಳಿಗೆ ಇವನು ದೇವಮಾನವ,ತನ್ನೊಡೆಯನಾಗಲಿ ಎಂಬಾಸೆ,
ವಿಧಿ ಲಿಖಿತ ಬೇರೆ ಇತ್ತು,ಅವಳಲ್ಲಿ ನಿರಾಸೆಯ ಕಾರ್ಮೋಡ ಕವಿದಿತ್ತು,
ಅವನಲ್ಲೂ ಇವಳ ಮೇಲೆ ವ್ಯಾಮೋಹ ಹೇಗೆ ಹೇಳುವನು ಅವಳಿಗೆ??.

ಎರಡು ಜೀವಗಳ ಸ್ನೇಹ, ಒಳಗೊಳಗೆ ಅದು ಪ್ರೇಮ,
ಸುಂದರ ವದನಗಳಲ್ಲಿ ಮೇಲೆ ನಗು,ಒಳಗೆ ನೋವಿನ ಛಾಯೆ,,
ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳಲು ಸ್ನೇಹ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಭಯ,ಆತಂಕ,
ಅವನೂ ಹೇಳುಲಾರ,ಇವಳೂ ಹೇಳಲಾರಳು,,ಇವರಿಬ್ಬರು ಪ್ರೇಮಖೈದಿಗಳು.



- ನಾಗಭೂಷಣ ಗುಮಗೋಡು.